दूर मनोऱ्यात

वादळला जीवनसागर --- अवसेची रात
पाण्यावर गडबडा लोळतो रुसलेला वात

भांबावुनी अभ्रांच्या गर्दीत लोपल्या तारा
सूडाने तडतडा फाडतो उभे शीड वारा

पिंजुनिया आयाळ गर्जती लाटा भवताली
प्रचंड भिंगापरी फुटते जळ आदळुनी खाली

प्रवासास गलबते आपुली अशा काळराती
वावटळांतील पिसांप्रमाणे हेलावत जाती

परंतु अंधारात चकाके बघा बंदरात
स्तंभावरचा प्रकाश हिरवा तेजस्वी शांत!

किरणांचा उघडून पिसारा देवदूत कोणी
काळोखावर खोदित बसला तेजाची लेणी

उज्ज्वल त्याची पहा प्रभावळ दूर मनोऱ्यात
अन लावा ह्रुदयात सख्यांनो, आशेची वात!

- कवि कुसुमाग्रज.
"विशाखा"
---

किरणांचा उघडून पिसारा देवदूत कोणी
काळोखावर खोदित बसला तेजाची लेणी

केवळ उच्च!